Pierwsze wzmianki o Oleśnie pochodzą z końca XIV wieku, w latach 1375-1411 powstała również  parafia pod wezwaniem Św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy w Oleśnie. Około roku 1580 wioskę zamieszkiwało 631 osób. W 1746 roku Stanisław Czartoryski, łowczy koronny uzyskał od króla Augusta III prawo założenia miasta na terenie Olesna. Do realizacji tego projektu jednak nigdy nie doszło, gdyż w późniejszych źródłach Olesno było stale nazywane wsią. Próba założenia miasta nie miała tu realnych podstaw ekonomiczno-społecznych. Duże zaburzenia, nieraz katastrofalne dla życia gospodarczego sprowadzały różnorodne klęski i kataklizmy, takie jak: epidemie, częste wylewy Wisły i Dunajca, a co za tym idzie – głód. Ogromne straty i spustoszenia przyniosły również walki wojenne zarówno I jak i II wojny światowej. Piątego grudnia 1945 roku zostały przeprowadzone pierwsze po wyzwoleniu wybory do rad narodowych, zaś siedzibą nowej jednostki stała się miejscowość Olesno. W 1955 roku, po reorganizacji podziału administracyjnego kraju i powołaniu gromadzkich rad narodowych, utworzona została Gromadzka Rada Narodowa w Oleśnie, w skład której weszło dziewięć okolicznych wsi. Lata 1961-1965 przyniosły zasadnicze zmiany w Oleśnie, odkryte zostały znaczne złoża gazu ziemnego, wybudowany został Ośrodek Zdrowia, podjęto organizację Szkoły Podstawowej oraz placówki wychowania przedszkolnego. W wyniku przeprowadzonej reformy powstało Państwowe Gimnazjum Rolnicze. Olesno w okresie powojennym stało się wsią rozwijającą się gospodarczo, dzięki ożywionej działalności dużych podmiotów gospodarczych: Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”, Kółku Rolniczemu, Rejonowym Zakładom Zbożowym, Wojewódzkiemu Zakładowi Wikliniarsko – Trzciniarskiemu i innym.. W wyniku reorganizacji władz terenowych oraz wprowadzania reform w działalności Gromadzkich Rad Narodowych, Uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie, Nr XVIII/92/72 z dnia szóstego grudnia 1972 roku utworzona została Gmina Olesno. W roku 1975 dokonana została dalsza reorganizacja administracji państwowej, zaś ustawą z dnia 28 maja 1975 roku wprowadzono nowy, dwustopniowy podział administracyjny kraju, na jednostki stopnia wojewódzkiego i podstawowego. W nowym podziale gmina Olesno znalazła się w zasięgu województwa tarnowskiego, następnie małopolskiego, swoim zasięgiem obejmując trzynaście sołectw:

  • Olesno – nazwa miejscowości związana jest z faktem, że tereny te w przeszłości porastały gęste lasy olszowe,
  • Adamierz – wcześniejsza nazwa to Mikołów,
  • Breń – prawdopodobnie od nazwiska założyciela tej osady, czyli Piotra Breńskiego, lub od określenia „brnije” – błoto, gdyż to bardzo podmokły teren gminy,
  • Ćwików – powstał ok. 1618 roku, nazwa pochodzi od nazwiska założyciela, którym był Podkomorzy Krakowski Stanisław Cikowski,
  • Dąbrówka Gorzycka – po raz pierwszy nazwa ta wystąpiła w 1577 roku, nazywana też „Gorzyczki”,
  • Dąbrówki Breńskie – nazwa od słowa dąbrowa – las dębowy, porastający cały obszar tej wsi, drugi człon nazwy od sąsiedniej miejscowości Breń,
  • Niwki – założone ok. 1674 roku, nazwa wywodzi się od określenia „niwa” – pole uprawne, łan,
  • Oleśnica – nazwę zawdzięcza nazwie drzew – olch, które gęsto porastały te tereny,
  • Pilcza Żelichowska – powstała ok. 1577 roku,
  • Podborze – nazwa świadczy o istniejących na tych terenach borach,
  • Swarzów – nazwa pochodzi od czasownika „swarzyć”, czyli kłócić się, spierać,
  • Wielopole – pierwsza wzmianka pochodzi z 1359 roku,
  • Zalipie – powstało ok. 1674 roku, nazwę zawdzięcza drzewom- lipom.